İlkbahar aylarında güneşin camlara yansımasıyla birlikte Anadolu kadınlarında cam silme isteği adeta içgüdüsel bir hareket olarak başlar. Bu durum, sadece bir temizlik rutini olarak değil, kuşaklar boyu aktarılan kültürel bir refleks olarak değerlendirilebilir.
Psikoloji ve davranış bilimcileri, doğal ışığın insan zihninin üzerindeki olumlu etkilerine dikkat çekiyor. Güneş ışığı serotonin seviyelerini artırarak ruh halini iyileştirip motivasyonu yükseltiyor. Anadolu kadını, bunu bilimsel olarak bilmese de, güneşli havalarda gelen enerjiyi temizlik yaparak, özellikle cam silerek dışa vuruyor.
Anadolu kültüründe cam, sadece dışarıyı gösteren bir araç değil, aynı zamanda evin itibarını yansıtan bir simgedir. Komşuluk ilişkileri ve sosyal baskılar göz önüne alındığında, temiz camlar bir kadının evine ve kendisine verdiği önemi gösterir. Bazı bölgelerde “Bir kadının aynası camıdır” atasözü, bu temizlikle özdeşleşmeyi vurgular.
Ancak bilimsel açıdan bakıldığında güneşli havalar cam temizliği için en ideal zaman değildir. Güneş ışığı, temizlik sıvısının hızlı kurumasına ve lekelenmeye yol açabilir. Buna rağmen Anadolu kadını için önemli olan tamamen lekesiz bir cam değil, güneşin içeri dolması, temizlik bezinin sesi ve deterjan kokusunun verdiği huzur ve mutluluktur. Bu anlar, hem kendisine hem de evine duyduğu değeri gösterir.
